xxx VOODOO RHYTHM RECORDS – ZENO TORNADO AND THE BONEY GOOGLE BROTHERS - RAMBLIN MAN

ZENO TORNADO AND THE BONEY GOOGLE BROTHERS - RAMBLIN MAN

VR1248

TRACKLIST

1. Lover of Your Dreams
2. Sober
3. The Struggle in the Puddle at the Bottom of the Bottle
4. She's my Neighbour
5. Bone White Moon
6. Horny
7. Angel's Now Near Again
8. Bullet in my Mind
9. Blood
10. Waiting Room
11. Fenry Wolf
12. Turn Around
13. Jenna
14. Nothing
ZENO TORNADO AND THE BONEY GOOGLE BROTHERS

"RAMBLIN MAN"
LP: VR1248 (EAN CODE:7640111767558)
CD: VRCD48 (EAN CODE:7640111767565)
ORDER

Voodoo Rhythm Records proudly presents the 3rd Zeno Tornado and the Boney Google Brothers album! Long term fans will immediately hear the growth of the band's style and new comers will be wowed!
In July 2007 the bluegrass punks went to the Pyrenees to record 14 new songs heard on "Rambling Man". Bob Drake of the famous Drake's Farm (Dead Brothers: Wunderkammer, Stinky Lou and the Goon mat), did a fantastic job on the recording and mixing. It was mastered at central dubs and together with the fabulous artwork of swiss legend Märt Infanger, they've never sounded and looked better! Get your copy NOW!
The Sound of this New Album, you can Say it's a BIG SOUND OF PROGRESSIVE COUNTRY.. they even have Progressive Pop Elements in there like in 'The Struggle in the Puddle at the Bottom of the Bottle ' or Slapping Rockabilly tunes like in she's my Neighbour or Horny, and the Typical Zeno Tornado Blue Grass Songs where Zeno Sings about using to much pils or standing I front of heavens Door that are closed for him.. ha ha ha, but this Record is Deffenetly the Best, Great Songwriting and incredible Recording, if You go for that new Country Movement in the line Of Hank the 3rd .. this is Deffenetly your Album


 

 DEUTSCH
Hier das dritte Album der Schweizer Power-Country Combo ZENO TORNADO AND THE BONEY GOOGLE BROTHERS auf Voodoo Rhythm Records.
Im Juli 2007 pilgerten sie einträchtig in die Pyrinäen um in der berühmt-berüchtigten Drake's Farm (Wunderkammer) mit Bob Drake 14 neue Songs für die Scheibe "Rambling Man" aufzunehmen. Und das Ergebnis kann sich mehr als hören lassen; professionell aufgenommener und gemixter Sound und als Leckerli singt Maniac Menic Google auf "Bone White Moon" and "Fenry Wolf".
Die Schweizer Grafik-Legende Märt Infanger zollte den Zeno's Tribut und lieferte Cover Artwork der Meisterklasse. Labelchef Reverend Beat-Man himself sagt: „Fist In Your Face Country".
Man hört deutlich den kreativen Prozess, den die Combo in ihren Alben durchlaufen hat; mit diesem Album haben sie den BIG SOUND OF PREOGRESSIVE COUNTRY gefunden und da ist wider mal alles drin was eigentlich nicht dazugehören würde.. progressive Pop in 'The Struggle in the Puddle at the Bottom of the Bottle ' oder Slapping Rockabilly Tracks wie 'she's my Neighbour' oder Horny, das album hat alles drin was ein Grossstadt Cowboy so braucht um durchs leben 'um' zu kommen, und Zeno Wartet wider mal auf mit klassischen und Absurden Text Linien !!! ein Wahrer Genuss.. nicht nur Für Fans von Hank Williams the 3rd



REVIEWS:

BERNER ZEITUNG (CH)
Grossstadtcowboys in der Reitschule
Plattentaufe der Grossstadtcowboys Zeno Tornado and the Boney Google Brothers im Dachstock der Reitschule: Die fünf Jungs mit den breiten Hüten fidelten, jodelten und kreischten, dass es eine Freude war. Bereits ihr drittes Album konnten Zeno Tornado and the Boney Google Brothers vergangenen Samstag taufen. Es trägt den klingenden Namen «Rambling Man» nach einem Song von Hank Williams, Godfather of Country. Auch dieses neue Werk ist bei Voodoo Rhythm erschienen. Label-Chef Beat Man bezeichnet den Stil auf «Rambling Man» als «Progressive Country». Eine wunderbare Beschreibung für die gelungene Mischung aus Country, Blue Grass und Rockabilly, welche die Herren mit den verschiedenen Hüten bieten. Nachdem die sympathische Tessiner Band «The Pussywarmers» das Publikum gebührend aufgewärmt hat, betreten Zeno und seine Mannen die Bühne. Zeno eröffnet den Zuschauern: «Wir spielen nun unsere neue Platte durch, Song für Song». Gesagt – getan! Die Band beginnt mit «Lover of your Dreams», welches mit seinem Countryrhythmus richtig schön in die Beine fährt. Beim Song «She's my Neighbour» geht auch durch die hinteren Konzertreihen eine Bewegung, denn der Basslauf von Magot Google lässt niemanden kalt. Manic Google fidelt auf seiner Geige, dass es eine Freude ist, Satch Google beglückt mit Banjo, Mandoline oder Lap Steel Guitar, Dickie Man trommelt souverän und Zeno singt, jodelt und kreischt, was das Zeug hält.
Witzige Bemerkungen
Das gute Zusammenspiel wird auch nicht getrübt, wenn mal ein Stück zum zweiten Mal begonnen werden muss, weil ein Einsatz verpasst wurde. Irgendwann muss Zeno seine Gitarre stimmen, akustische Instrumente seien eben wie Menschen, manchmal etwas verstimmt. Als Frontmann streut er immer wieder witzige Bemerkungen, damit allen klar ist, dass es sich hier nicht um eine todernste Angelegenheit handelt.
Bunt gemischtes Publikum
Das Publikum, das sich im gut gefüllten Dachstock zur Plattentaufe eingefunden hat, ist bunt gemischt. Darunter befinden sich einige Cowboyhüte, aber auch Rockabillies sind vertreten. In den Zugaben spielen Zeno Tornado ihre Hits der beiden Vorgängeralben, unter anderem Johnny Cashs «Highway Man» von der ersten Platte. Cash hätte seine helle Freude an der inbrünstig gesungenen Version der Tornados. Nach zwei Stunden haben Publikum und Band ein ziemliches Fitnessprogramm absolviert, und unter den vielen Hüten hat sich der eine oder andere Schweissrand gebildet. Susanne Siegenthaler

I94 BAR (AUS)
Somewhere around here, I still have the CD booklet for this album. Amidst the empty wine and beer bottles, the discs that've lost their boxes, the crime fiction paperbacks and motorbike magazines, that cd booklet is around here somewhere. I'd really like to find it, this record is great! At the moment, I don't even know the band name or album title, 'cos that info is on the disc, which is locked inside the disc machine, and I'm enjoying listening to it far too much. Every 40 minutes, or whatever, it ends and I hit "play" again. Then I think, "shit, should've checked the disc for the band name, ah, what the fuck, I'll check it next time". Yet I don't. I just keep digging it. It's a bluegrass country and western record, fuck, you might even say it's a "concept album". I've never heard an album that is so brilliantly focussed on drinking. Oh sure, you get yr dumbarse hardcore punk records with their "drinking is so cool" bullschtick, but this record really does capture that beautiful ambiguity. I love to drink. I hate drunkenness. And all those hazy thoughts that drift in and out of that ill-defined space between those two poles, you find it all on this record. I'd love to quote some of the lyrics on this record, they're truly fucking great. But the lyric sheet is... no, it aint under the plastic bag of cutlery – and why the fuck do I have a plastic bag of cutlery beneath my chipboard puta desk? – it ain't nowhere to be found on the coffee table covered in CDs and press releases – wow, I got that CD to review? And that one too? Fuck, no wonder the Barman doesn't reply to my emails. Trust me on this one folks, if you dig great songs, great singing and playing, if you got an open mind, you'll dig this record. It's a true classic. Of course, if you're one of those narrow minded fuckwits that just sits back and says "Ooohh, I don't like fiddles and mandolins, they don't rock" then you better hope you never meet me. Yeah, there was a time when I didn't get horns and string sections, but that was a long fucking time ago. It ain't about electric guitars versus banjos, it's all attitude and this record has attitude. It has a depth and intelligence I've rarely heard and it hits this hard drinking heart with a platinum bullet of truth and honesty.

Ox-Fanzine / Ausgabe #78
Der wilde, wilde Westen, fängt gleich hinter Hamburg an", sangen einst TRUCK STOP, die Cowboys von der Waterkant. Ob dieser Ausspruch auch heute noch seine Gültigkeit hat, möchte ich spätestens nach dem Hören dieses Albums in Frage stellen. ZENO TORNADO & THE BONEY GOOGLE BROTHERS kommen nämlich aus der Schweiz. Und aufgenommen wurde auch nicht "in einem Studio in Maschen gleich bei der Autobahn" sondern in den Pyrenäen auf Drake's Farm. Mit "Rambling Man" liegt nun auch schon das dritte Album der Band vor und es bietet schmissige Country-, Western- und Bluegrass-Sounds. Da wird gefiedelt und gejodelt, dass keine Kuh mehr auf der Weise bleibt. Das muntere Trio bedient sich ganz unverfroren an den Klassikern wie Hank Williams und Willi Nelson und klingt dabei traditionell und konservativ, gleichzeitig aber auch frisch und spritzig. Die vierzehn Songs der Platte funktionieren wie ein gutes Lagerfeuer. Zünde es an, lasse es brennen und wenn es am Ende erlischt, kann man sich getrost zu Bett begeben. So geht das auch. (8) (Diese Band war auf der Ox-CD #78 zu hören) (Abel )

Rockstar Magazine #46
Stellen sie sich eine Amerikanische Südstaatlerkneipe vor.Riechen Sie in Gedanken den biergetränkten Schweiss dicker,beschnäuzter mit Cowboyhut und Stierschädelgürtelschnalle, die zusammenhält,was noch zusammenhaltbar ist. Lauschen sie deren Geschäker mit der Bardame, die öfters den Hintern begrabscht kriegt, als Pamela Anderson die Titten zu ihren besten Zeiten.Ja genau.So hört sich "Rambling Man" an.Das eigentlich Überraschende (oder je nach sichtweise auch das Erschreckende) daran ist,dass dieser Bluegrassrockabilly aus Bedrn kommt. (Iru)

GONZO CIRCUS (NL)
'Rambling Man' is alweer het derde album van Zeno Tornado en zijn kornuiten en ook deze keer exploreren ze country in al zijn facetten. De plaat werd opgenomen met Bob Drake in diens Drake's Farm, een naam die garant staat voor kwaliteit, hoor zijn producties van platen van Dead Brothers, Wunderkammer en Stinky Lou. Met elk album puurt deze band zijn eigen vorm van progressieve country verder uit. Daardoor is duidelijk vooruitgang te horen en zijn de nummers met elk album nog een stuk sterker dan voorheen. Het schitterende 'Sober' is daar een mooi voorbeeld van, een nummer dat door elke fan van Hank Williams III zou gehoord moeten worden. En zo staan er nog wel enkele klasbakken op 'Rambling Man'. 'The Struggle In The Puddle At The Bottom Of The Bottle' bijvoorbeeld, dat pop met country vermengt. Stijlvast blijft Zeno Tornado nergens. In 'She's My Neighbour' en 'Horny' sluipt rockabilly in het geluidspalet binnen. Natuurlijk staan er ook weer die typische bluegrassnummers op deze cd, een hele hoop zelfs, want dat is het ultieme handelsmerk van Zeno Tornado. Schitterend plaatje is dit, dat authentieke muziekgenres in een hedendaags, verknipt kleedje steekt. Hipbone Slim And The Knee Tremblers bestaat nog steeds uit drie heren die hun sporen al lang hebben verdiend in het garagerock, punk en DIY-wereldje. Hipbone Slim aka Sir Bald Diddley speelde in massa's bands, net als zijn kompanen Bruce Brand (drums, onder meer Pop Rivets, Milkshakes, Headcoats) en John Gibbs (bas, onder meer The Kaisers, Masonics). Op 'The Sheik Said Shake' vinden we niet alleen de vertrouwde garagesound. De drie heren doorspekken hun rock'n'roll met heel wat puike rockabilly en, dat is nieuw, oriëntaals aandoende psychedelische klanken. De titel van de plaat liegt er dan ook niet om natuurlijk. Die extra oosterse toets heeft de rudimentaire rock'n'roll net dat beetje extra om zich te onderscheiden van het gros van gelijkaardige beatgroepjes. Overdonderen doet de plaat niet, bol staan van kwalitatief behoorlijk sterke songs staat ze wel. Hipbone Slim And The Knee Tremblers is dan ook vooral een band die je live aan het werk moet zien. (Patrick Bruneel)